Na de Nürburgring streek de Westfield Cup neer op Zandvoort voor de voorlaatste ronde van het seizoen. Wat volgde was een dag vol duels, grindbakken, racelijnen en droge humor. Guus Heling pakte de dagzege, maar Eric Sliphorst bleef gevaarlijk dichtbij. Met Zolder als seizoensfinale is het kampioenschap nog lang niet beslist.
De lucht boven Zandvoort kleurde grijs, maar in de paddock was de sfeer dat allesbehalve. De ochtend rook naar benzine en een vleugje spanning — de Westfield Cup kwam voor de laatste keer dit jaar naar de duinenbaan.
De kwalificatie liet meteen zien dat de verschillen minimaal waren: Guus Heling zette met een 1:54.217 de toon, gevolgd door Willem Vriend op slechts 0.072 seconde en Eric Sliphorst op een schamele vier tienden. “Iedereen zat er zó dicht op, dat het bijna een loterij werd,” zei iemand later met een grijns.
Race 1 begon met een start waarin niemand iets cadeau deed. Sander Dullaart schoot als een kogel weg en wist het veld even te verrassen, maar de gevestigde orde zat hem al snel op de hielen. De kopgroep van Heling, Vriend en Sliphorst reed bumper aan bumper. “Het voelde alsof ik in een treintje zat dat elk moment kon ontsporen,” grapte een van hen. Aan de finish zaten de drie binnen een halve seconde van elkaar — pure Westfield-Cup-poëzie, maar met plek 1 voor Dullaart.
Race 2 was er een van concentratie en millimeters. Guus pakte de winst, maar moest diep gaan om Willem achter zich te houden. Eric zat op jachtmodus en klokte zijn snelste ronde nét onder de 1:54.3. “Het was het soort gevecht waar je moe maar gelukkig van wordt,” klonk het na afloop. Achter de top drie vochten Lennart Hiemstra en Ralph Winkel voor de schoonheidsprijs, met slechts centimeters tussen hun spiegels.
Toen de derde race van start ging hing de spanning dik in de lucht: zou Guus een tweede keer winnen of zou iemand anders toeslaan? De eerste bocht leverde direct spektakel, met Sliphorst die een gewaagde buitenlijn koos en Vriend die er geen duimbreed voor week. “Dat was op het randje van verstand en lef,” vertelde een lachende Willem later in de pits. Guus hield zijn hoofd koel, reed loepzuiver en maakte het af — twee uit drie. Daarmee pakte hij overtuigend het dagklassement, vóór Willem Vriend (2e) en Eric Sliphorst (3e).
Teleurgesteld was Sander Dullaart, die voor de zoveelste keer dit seizoen met bakproblemen het hoofd moest buigen. “De bak haakte al de hele dag, maar in race 2 wilde hij helemaal niet meer in z’n 4. Dan kan je wel van 3 naar 5 te schakelen, maar je bent natuurlijk gewoon een sitting duck voor de hyena’s achter je.”
In de pitbox werd nagepraat met een heerlijk broodje bal van de catering. De een noemde het “het mooiste weekend van het jaar”, de ander mopperde dat “Zandvoort je beloont als je niet nadenkt maar gewoon gáát.” Eric, die alles gaf maar net tekortkwam, zei nuchter: “Guus was vandaag gewoon beter — maar het seizoen is nog niet voorbij.” Guus zelf bleef bescheiden: “Iedereen rijdt tegenwoordig zó strak en hard, dat het vooral geluk is als je twee keer mag glimlachen op het podium.”
Ook verder in het veld waren er verhalen genoeg. Jorn Boertien prees de onderlinge sfeer: “Je krijgt klappen op de baan en biertjes erna, precies zoals het hoort.” Peter Tunissen genoot van zijn duels met Hiemstra en Claeys: “Je remt later, hij remt nóg later — en toch blijven we allemaal heel.” En dan was er nog de droogkomische opmerking van een rijder die na een spin zei: “Ik had het even te druk met mezelf.”
Wat opviel was de gebruikelijke onderlinge sportiviteit, iedereen vond het fijn als de laatste auto over de streep kwam. Zandvoort leverde alles wat je van de Cup verwacht: spanning, humor, een onontkoombare slipstream op het rechte end…. en een titelstrijd die bloedstollend blijft.
Want hoe mooi het weekend ook was, iedereen weet wat er nu op het spel staat. Met nog 124 punten te verdelen bij de drie resterende races op Zolder, bedraagt het verschil tussen koploper Guus Heling (707 punten) en uitdager Eric Sliphorst (688 punten) slechts negentien. Willem Vriend mengde zich met zijn sterke Zandvoort-weekend nadrukkelijk in de strijd om de dagzeges, Sander Dullaart is door technische problemen verder achteruit gezet- het kampioenschap lijkt een tweestrijd te worden tussen Guus en Eric.
Donderdag 6 november volgt de ontknoping, want Zolder belooft vuurwerk — een prachtig circuit voor Westfield Cup racers met maar liefst 3 chicane’s…en geen van beide kandidaten is van plan om gas terug te nemen.
