Na een heerlijk uitstapje naar het Franse Dijon, met ook daar schitterende races, is de Plusprint.be Westfield Cup weer terug in Nederland en terug op vertrouwde grond: Circuit Zandvoort. Weer netjes onder de vleugels van de DNRT is het Ktwee die het evenement mogelijk maakt en is er dankzij easyWash een prachtige podiumceremonie. De datum is 10 juni 2017 en het weer is prima. De vrijdag voor het evenement moeten de Auto’s A zich ’s ochtends nog door een kleine moesson heen werken, maar de bestelling wordt op zaterdag afgeleverd. Zon en een licht briesje maken het heerlijk raceweer. Daarnaast is er meer te melden. De tweede auto van ANAC Carwash is door Lex Peters beschikbaar gesteld aan een gastrijder en voor dit evenement stapt schaatskampioen en coureur Rintje Ritsma in de #25 Westfield. Voor Rintje is het even geleden dat hij met vier wielen op snelheid op het circuit onderweg was, maar hij neemt wel veel ervaring met zich mee.
Aangezien (bijna) iedereen in het veld het circuit van Zandvoort inmiddels kan dromen, of er nachtmerries van heeft; is er geen vrije training en gaan de heren, dame Hayley Lazell is getroffen door een dubbele hernia en voorlopig racetechnisch uit de running (beterschap Hayley!), meteen op pad voor de tijdtraining. De MB Motorsport rijders Lex Peters en Willem Vriend, gedeeld leiders in het kampioenschap, leiden het veld de sessie in, gevolgd door hun teamgenoten Ronald Lenters, Twan van der Wouw en Rainer von Klier. RAEK Racing houdt haar rijders even binnen, zodat zij een vrije baan hebben en niet meteen in een veld van auto’s terecht komen. Lex, Ronald en Willem vormen al vrij snel een trio dat snelle tijden noteert, waarbij de drie onderling regelmatig van positie wisselen. Daryl Romijn doet ditmaal dienst in de equipe met Koen Joustra en hij laat goede dingen zien. Zo haalt hij op het rechte stuk Max Snoeck bij, rijdt ernaast en weet de ervaren Max bij de Tarzanbocht uit te remmen. Nadat Yves Deplus en John Hoogland voorbij zijn gereden aan Ron Plekkinga, remt John zijn #30 zeer dicht naar het Koekiemonster op de kont van de #47 van Yves, er past geen krokante versnapering meer tussen. John Pronk blokkeert zijn rechtervoorwiel lichtelijk als hij aanremt voor de Tarzanbocht. Na een korte stop in de pits keert Max Snoeck weer terug op de baan. Danny Lammers heeft goed opgelet toen Max Verstappen in 2015 in Monaco reed. Een Vrije Formule auto, één van de snelle, remt Twan van der Wouw uit en passeert de #17 in de Tarzanbocht. Maar zie, daar is het Danny Lammers die mee sluipt en zijn #52 ook voorbij Twan stuurt. Nu de sessie wat gevorderd is maken er rijders stops om hun auto verder te optimaliseren. John Hoogland, Mies van Grunsven, Mark Jobst, Jan Frensch en Danny Lammers bezoeken de pitstraat. Daryl Romijn blokkeert zijn voorwielen flink als hij aanremt voor de Tarzanbocht, maar hij weet de auto in het spoor te houden. Wie dat ook lukt is Johan Berendse. Na het vallen van de finishvlag rijdt hij door de Tarzanbocht, maar de auto werkt niet met hem mee. Johan moet meerdere keren corrigerend optreden. “Ik was continue aan het glijden,” zegt Johan dan ook, “geen enkele ronde ging zonder dat ik er bijna afvloog.”
Mies van Grunsven is wel in zijn nopjes: “Ik heb nog nooit zo’n goede tijd gereden,” zegt hij tevreden. Jan Frensch kijkt toe hoe Mies met uw verslaggever spreekt, maar zijn woorden zijn even later precies het tegenovergestelde: “Ik was erg slecht,” zegt Jan, “de auto gleed alle kanten op.” Voor John Hoogland verliep de sessie zonder problemen, “Ik heb gewoon lekker gereden,” zegt hij, “Niets bijzonders.” Voor John is dat prettig nadat er eerder bij hem al het stuurwiel (!) en een draagarm op snelheid waren afgebroken. Diens RAEK Racing teamgenoot, Mark Jobst, is nog niet helemaal content. “We hebben afgelopen maandag getest, maar die set-up werkt nu niet helemaal, dus we gaan dat aanpassen. Dennis de Groot ging me voorbij, ik probeerde aan te haken om zo een snelle tijd neer te zetten, maar toen ging Dennis net van zijn gas af.” Bij Danny Lammers viel het tegen: “Kwalitatief Uitermate Teleurstellend,” zo classificeert hij zijn sessie. “Bij het minste of geringste stuuruitslag piepten de banden al, misschien is dat het nieuwe asfalt. Het viel me tegen.” De Pole Position is voor Willem Vriend die een groot gat slaat naar Ronald Lenters op plek twee. Daarachter is het dichter bij elkaar. Dennis de Groot is derde op één-tiende seconde. Lex Peters vierde op één-tiende. Mies vijfde op twee-tiende, Eric Jansen zesde op één-tiende, Jan Frensch zevende op één-tiende. Tijden die duidelijk maken dat de Plusprint.be Westfield Cup ultracompetitief is.
Willem Vriend kan zijn Pole alleen niet verzilveren, het is Ronald Lenters die als eerste de Tarzanbocht induikt. Bij het uitkomen van de Hugenholtzbocht spint Adrian Kelly, maar gelukkig kan hij zijn weg vervolgen. Het trio Ronald Lenters, Willem Vriend en Dennis de Groot slaat meteen een gat naar de achtervolgers. Eric Janssen remt Mies van Grunsven uit bij de Tarzanbocht. Het brengt Mies van zijn lijn, de auto glijdt en zo verliest hij een aantal plaatsen. Voor Rintje Ritsma zit de race er dan al op: “Bij de Hugenholtzbocht komt alles natuurlijk bij elkaar,” zegt hij na de race, “ik hield te weinig afstand en tikte Yves aan. Dat kostte mij een koelslang. Hopelijk is de radiateur nog wel heel. Tijdens de kwalificatie moest ik echt wennen aan de auto, maar het gaat al een stuk beter nu.” De monteurs van MB Motorsport zijn al druk aan het werk. Op de baan gaat echter spectakel volgen, en niet van het soort waar de Plusprint.be Westfield Cup om bekend staat. Ronald Lenters leidt, met Dennis de Groot in dichte achtervolging en Willem Vriend minstens even nabij. Lex Peters, Jan Frensch en Eric Janssen rijden zelfs naast elkaar zodat niet te zeggen is wie plek vier in handen heeft. Daarachter gaat het echter mis. Mark Jobst rijdt op het rechte stuk in achtervolging bij Hans Wellink, maar is niet dichtbij genoeg om een aanval te wagen, maar Mark wacht rustig zijn kans af. Achter Mark rijdt zijn RAEK Racing teamgenoot John Hoogland. John maakt voor de Tarzanbocht een remfout. “Ik ging met mijn linkervoorwiel over het rechterachterwiel van Hans,” zo vertelt John later in een e-mail naar uw verslaggever. Het effect is spectaculair. John wordt gelanceerd en vliegt half over de auto van Hans heen. “Ik zag John over me heenkomen,” zegt Hans over het incident. Met een harde klap komt John in het grind terecht, daar waar hij de auto van Hans ook ingeduwd heeft. Hans is al vrij snel uit de auto, maar John blijft nog even zitten. Gelukkig voor alle toeschouwers kunnen ze even later opgelucht ademhalen als ook John uit de, zwaar beschadigde #30, Westfield klimt. In eerste instantie hangt er de gele vlag in de Tarzanbocht, maar nadat de rescuemarshals de schade hebben kunnen observeren wordt duidelijk dat de twee auto’s niet snel weg te krijgen zijn en wordt er besloten tot een Code 60, de wedstrijd wordt geneutraliseerd.
De takelauto wordt op pad gestuurd om de lamgeslagen #30 van John Hoogland uit het grind te krijgen. Gelukkig wordt duidelijker dat beide rijders geen persoonlijk letsel hebben opgelopen bij deze vervelende botsing. Wonder boven wonder hoeft de #33 van Hans Wellink slechts uit het grind getrokken te worden waarna hij op eigen kracht naar de pitstraat kan rijden. Hans en zijn team slaan aan het werk om tijdens de resterende ronden van de wedstrijd en de tijd tot de volgende race de auto weer racewaardig te krijgen. Voor de auto van John rest echter een rit naar de autoambulance en een terugkeer naar de werkplaats van RAEK Racing. John baalt enorm, “Ik ben in mijn racecarrière twee keer door een eigen fout tegen iemand anders opgereden; twee keer tegen Hans. Daar baalde ik nog het meest van. Daarom ben ik ook meteen naar huis gegaan. Even de zinnen verzetten en mijn slechte gevoel resetten,” zo schrijft John in de e-mail. Hans Wellink baalt ook, niet alleen van de schade, want hij was goed onderweg: “Het ging lekker, ik pakte bij de start vier auto’s.” Op de baan wordt door de marshals hard gewerkt om de baan weer rijdbaar te krijgen. Onder de Code 60 rijden de auto in slagvolgorde met een gemiddelde van zestig kilometer per uur rond. Dennis de Groot ligt aan de leiding, met Willem Vriend op de tweede plaats en Lex Peters als derde. Alleen… voor de Code 60 reed Ronald Lenters aan de leiding! Inhalen onder een Code 60 mag niet, maar Ronald komt ook helemaal niet meer langs. Een probleem met de versnellingsbak werpt hem uit de wedstrijd. “Ik schakelde in de Hans Ernst Bocht (voorheen Audi-S, red.) van de tweede naar de derde versnelling en toen was het afgelopen.” Het geeft wel de gelegenheid om de stand door te geven. Achter Lex Peters is Jan Frensch vierde, voor Eric Janssen. Mies van Grunsven en Rainer von Klier maken de top zes vol. In de zesde ronde zijn de twee auto’s weg, is alle rotzooi van de baan dankzij wederom topwerk van de OCA Officials en kan het veld weer los. Dennis de Groot behoudt de leiding, maar het is nipt want Willem Vriend zit zo dichtbij dat hij de gegevens van het dashboard van de #39 van Dennis kan lezen. Yves Deplus, Luc Brandts en John Pronk zitten eveneens dicht bij elkaar want ze gaan naast elkaar naar de Tarzanbocht. Een ronde verder zijn het ook Willem Vriend en Dennis de Groot die naast elkaar naar de eerste bocht op het circuit rijden, Willem zit aan de buitenkant, Dennis aan de binnenkant. Adrian Kelly is zijn spin in de eerste ronde helemaal te boven gekomen en verschalkt Michiel van Beuzekom bij het uitaccelereren van de Tarzanbocht. Dennis weet nog voor te blijven en het lijkt wederom een spannend gevecht met Willem te worden bij de Tarzanbocht, maar een daar rijdende Vrije Formule auto verpest dit door op een niet handige plek te rijden. Gelukkig heeft Max Snoeck daar geen last van bij zijn poging om langs Luc Brandts te komen, al slaagt hij daar niet in.
In de tiende ronde zien we Willem Vriend aan de leiding liggen met Lex Peters op plaats twee. Dennis de Groot komt als derde langs en mist zijn motorkap. “Bij een poging om Willem in te halen liet hij wat weinig ruimte waardoor ik een stukje het gras op moest. Ik zat daarna achter hem en kon niet nog meer remmen dan ik al deed. Daardoor raakte ik hem op de achterkant waardoor de motorkap losschoot en wegvloog.” Daryl Romijn heeft inmiddels aansluiting gevonden bij Luc Brandts. Hij probeert Luc buitenom in de Tarzanbocht in te halen, maar dat lukt hem niet. Slim glipt Max Snoeck door het opengelaten gaatje langs Daryl zodat Daryl in plaats van één positie winst er juist één verliest. Willem Vriend wint de race voor Lex Peters. Jan Frensch kan de aerodynamisch gehandicapte Dennis de Groot op start-finish met 0.073 seconde verschil verschalken. Eric Janssen wordt een uiterst nette vijfde met Mark Jobst op plek zes. De snelste ronde is voor Lex Peters. Winnaar Willem Vriend: “Ik had een slechte start. Daarna haalde Dennis me bij het Scheivlak in. Na de Code 60 gingen we weer op het gas. Drie ronden voor het einde was er het gevecht met Dennis. Hij zag een gaatje, het was klein maar ik hield het dicht.” Jan Frensch was ditmaal redelijk tevreden. “Ik startte als zevende maar pakte er al twee bij de start. Het gaat echt snel, onder de 1:58, maar de Vrije Formule’s verpesten veel gevechten.” Danny Lammers en Twan van der Wouw zien een mooi resultaat ook door een Vrije Formule auto in rook opgaan; beiden krijgen 20 seconden tijdstraf vanwege inhalen onder geel. Danny Lammers is het er niet mee eens: “Ik vind het onterecht, de Vrije Formule reed erg langzaam. Ik reed er naast en ging hem bij baanpost met de groene vlag voorbij, maar blijkbaar had ik er eerst achter moeten blijven.”
De tweede race start dus zonder John Hoogland, maar voor de rest met een volledig veld want de #33 van Hans Wellink is weer racefit, al ziet de auto er niet helemaal gezond uit. Dit keer weet Willem Vriend de kop te behouden bij de start, maar Dennis de Groot zit er wel dicht bij. Na één ronde ligt Dennis zelfs al voor, maar Willem kijkt of hij in de Tarzanbocht de koppositie kan heroveren. Ook Willem Berendse en Adrian Kelly zijn in gevecht. Het duel De Groot-Vriend duurt voort, in de derde ronde komen ze naast elkaar over het rechte stuk, met Willem nipt voor. Hans Wellink is intussen, samen met Ronald Lenters aan een opmars bezig. Beide rijders moesten achteraan starten, maar werken zich door het veld heen. Hans verschalkt Max Snoeck binnendoor in de Tarzanbocht. Dennis leidt, vlak voor Willem Vriend. Daarachter is er een klein gaatje naar Jan Frensch die Lex Peters weer dicht achter zich weet. Ronald Lenters duelleert met Yves Deplus en John Pronk. Intussen is het Eric Janssen die de pits ingereden komt en meteen doorstuurt naar de paddock. “Koude banden,” treurt Eric, “ik remde te laat voor de Hans Ernst Bocht, spinde en stuiterde door het grind. De band is daarbij van de velg losgekomen. Jammer.” Dennis de Groot lukt het om een gaatje te slaan want in de zesde ronde is er wat afstand tussen hem en Willem Vriend. Dat komt omdat Lex Peters aansluiting bij Willem heeft gevonden en met Lex komt ook Jan Frensch in de buurt. Het duel tussen deze drie geeft Dennis wat lucht. Mark Jobst rijdt een uitstekend evenement, maar hij heeft nu wel de ontketende Ronald Lenters achter zich aan en ook Mies van Grunsven zit in dit gevecht. Voor Yves Deplus zit de race er al op. “De aandrijfas rechts is kapot,” vertelt hij, “gewoon afgebroken.”
Terwijl Dennis de Groot langzaam op kop wegrijdt, is het duel tussen Lex Peters en Willem Vriend in volle gang. Naast elkaar komen ze over het rechte stuk, pas bij het uitkomen van de Tarzanbocht ligt Lex voor. Ook tussen Twan van der Wouw en Max Snoeck wordt gevochten. Dennis is intussen echt weggereden. Lex Peters heeft de tweede plaats overgenomen van Willem Vriend, “Ik kreeg versnellingsbakproblemen,” zegt Willem, “schakelen van twee naar drie werd lastig.” Dat drijft Willem in de armen van Jan Frensch, maar ook daar wist Willem zich te vermaken, “Ik heb wel leuk gespeeld met Jan.” Wie er dan niet meer in de top rondrijdt is Rainer von Klier. De oorzaak is Mies van Grunsven: “Ik heb leuk geracet,” zegt Mies over het eerste deel van de race, “mijn fusee rechts voor is stuk, mijn excuses aan Rainer!” roept hij verder uw verslaggever toe en sprint weg, op zoek naar genoemd onderdeel. Rainer von Klier komt met meer informatie: “Mies raakte me hard waardoor ik spinde. Op een plek waar je niet in kunt halen probeerde hij het wel. Zeer vervelend,” zegt de doorgaans goedgemutste Duitser, die de excuses wel accepteerde. Ronald Lenters is inmiddels opgeklommen naar de vijfde stek, maar het gat naar voren is te groot om nog dicht te kunnen rijden. Hans Wellink is, iets verder terug in het veld, in duel met Rainer. Ook Daryl Romijn en Max Snoeck zijn in duel waarbij Daryl de neus van de #67 bij het uitrijden van de Tarzanbocht voor die van Max heeft gekregen. Helemaal voorin het veld is het beslist. Dennis de Groot heeft een comfortabele voorsprong op Lex Peters. “Een Vrije Formule Auto zorgde voor het gat naar Dennis toe,” zegt Lex, “dat kon ik niet meer dichtrijden.” Op zijn beurt heeft Lex een aardige voorsprong op het strijdende duo Jan Frensch/Willem Vriend. Hans Wellink boekt opnieuw progressie: in zijn gevecht met Rainer weet hij de Duitser bij de Tarzanbocht uit te remmen. Dennis de Groot wint, voor Lex Peters en Jan Frensch. Willem Vriend komt 0.004 seconde tekort voor plek drie. Ronald Lenters beloont zijn puike race met een uitstekende vijfde stek. “Het was een makkie,” zegt hij lachend en tevreden. Mark Jobst wordt zesde voor Danny Lammers en John Pronk. Hans Wellink ziet zijn inhaalrace stranden op plaats negen, ook een prima resultaat gezien de schade aan zijn auto. De snelste ronde is wederom voor Lex Peters. Bij Luc Brandts ging het redelijk, “Niet heel goed, niet heel slecht,” zegt Luc na de race, “De snelheid komt erin, maar dat is een kwestie van veel rijden. Ik zag wel genoeg gebeuren. In race 1 de crash tussen Hans en John en in de tweede race de spin van Eric.”
Voor de start van de derde race is het complete veld opgesteld bij de Tarzanbocht; maar één auto ontbreekt: Eric Janssen. Hij staat nog bij de tent en er wordt door de mannen van Hans Wellink Race Experience druk gesleuteld. “Ik heb geen remdruk,” zegt Eric, “ik merkte het op weg naar de grid.” Hij twijfelt een beetje, “Misschien dat dit ook het uitstapje in de tweede race verklaard.” Ondanks dat er koortsachtig gewerkt wordt, lukt het niet om Eric nog de baan op te krijgen. Zonder Eric in het veld pakt Dennis de Groot de kopstart en verliest Willem Vriend een aantal plaatsen. Dennis leidt, maar Lex Peters wordt al ingehaald door Jan Frensch met een uitstekende uitremactie bij de Tarzanbocht. In de derde ronde is er genoeg te bekijken. Lex Peters herovert de tweede plek ten koste van Jan Frensch met een prima actie in de Tarzanbocht. Het is op precies dezelfde plek dat Willem Vriend voorbij Ronald Lenters komt en iets meer achterin het veld is er het duel tussen Mies van Grunsven en Daryl Romijn. Net als in de tweede race kan Dennis de Groot wegrijden bij zijn achtervolgers. Lex Peters, Willem Vriend, Ronald Lenters en Jan Frensch volgen elkaar op korte afstand, herstel… Aangezien Jan Ronald uitremt bij de Tarzanbocht is de volgorde Lex-Willem-Jan-Ronald. Mies van Grunsven remt Luc Brandts uit en Daryl Romijn blokkeert zijn wielen bij het aanremmen van de Tarzanbocht; hij gaat wijd, maar blijft op de baan en kan zijn weg vervolgen. In de vijfde ronde is de top drie onveranderd. Echter rijden Jan Frensch en Ronald Lenters naast elkaar, met Jan nipt voor. Yves Deplus probeert Luc Brandts vanuit de slipstream uit te remmen. Dat lukt hem, maar hij gaat wel iets wijder door de bocht dan de bedoeling. Luc probeert ervan te profiteren door binnendoor te glippen, maar Yves houdt de positie.
Geen positiewisselingen in de zesde ronde, ook het vermelden waard. Maar, Dennis de Groot, Lex Peters en Willem Vriend rijden dicht bij elkaar, dan is er een klein gaatje naar Ronald Lenters en Jan Frensch die weer dicht bij elkaar rijden. Een ronde verder lukt het Lex om buitenom in de Tarzanbocht voorbij Dennis te komen; alleen is hij daarna in de achtste ronde ineens vijfde: “Ik verremde me,” verklaard Lex. Willem Berendse probeert bij Rintje Ritsma voorbij te geraken in de Tarzanbocht; dat lukt, maar Willem spint erbij en zo behoudt Rintje de plek. Nadat de neus van de #64 weer in de juiste richting staat, kan Willem zijn weg vervolgen. HET moment van de race gebeurt in de negende ronde, Willem Vriend is voorbij aan Dennis de Groot, dat lukt hem op het rechte stuk. Dan remt hij iets later dan helemaal goed is, de #71 glijdt maar Willem houdt hem onder controle. Intussen komt er een Vrije Formule auto buitenom voorbij Willem in de Tarzanbocht. Die komt te ver naar buiten, op het vuil, de curbstone en het zand er achter. De Vrije Formule Auto spint, precies voor de neus van de auto van Willem. Vanaf het pitdak is het niet te zien of het allemaal is goed gegaan, maar de camerabeelden van Willem laten na de race zien dat er heel veel geluk was voor zowel Willem als de Vrije Formule rijder. Ze raken elkaar net niet. “Het ging net goed,” bevestigd Willem. Onverschrokken rijdt Willem verder en weet zelfs nog voorsprong te pakken op zijn achtervolgers. Hij wint de race, voor Ronald Lenters die 0.074 seconde voor Lex Peters blijft. Dennis de Groot sluit aan op een seconde. Jan Frensch en Mark Jobst maken de top zes vol. Wederom is de snelste ronde voor Lex.
Felle gevechten, close battles, minieme verschillen. De Plusprint.be Westfield Cup heeft weer reclame gemaakt voor zichzelf. Willem Vriend won twee races, Dennis de Groot er één. Willem werd ook een keer vierde, is dit voldoende voor de algehele overwinning van Lex Peters? Zesde wordt Ronald Lenters die wederom een sterk evenement kent waarbij de vraag ‘wat als?’ zeker naar voren komt. Van achterin het veld naar plek vijf in race twee. Van vijf naar twee in race drie. Dat is gewoon sterk gereden. Over sterk gereden gesproken: Mark Jobst. Hij is niet vaak vermeld in het verslag, vooral omdat alle dingen om hem heen gebeurden. Hij bleef koel zijn ronden rijden, maakte geen fouten en zette zijn solide prestatie om in een uitstekende vijfde plaats. En dat voor iemand die pas kort in een Westfield rijdt. Jan Frensch meldde zich regelmatig voorin voor een mooi robbertje racen, maar komt net te kort voor het podium; hij wordt vierde. Dennis de Groot is weer terug in de cup en het is te merken. De spannende races worden er alleen maar spannender op. Hij wordt derde en pakte in de tweede race de overwinning. Dat zal vast niet de laatste zijn dit jaar. Lex Peters pakte in alle races de snelste ronde en rijdt iets behoedzamer zijn ronden. “Niet meer de dood of de gladiolen, elk puntje telt,” zegt Lex. Hij wordt tweede, achter Willem Vriend die een veelbewogen evenement heeft met één van zijn GoPro camera’s die een ontsnapping waagde, een versnellingsbakprobleem én een Vrije Formule Auto die precies voor zijn neus spint. De overwinning is verdiend.
Daags na de race is er de verkiezing van de ‘rijder van de dag’. Ditmaal is Ronald Lenters verkozen met eervolle vermeldingen voor Mark Jobst en Daryl Romijn.
Lex Peters en Willem Vriend begonnen het evenement als gedeelde leiders in het kampioenschap van de Plusprint.be Westfield Cup. De Pole Position uit de tijdtraining leverde Willem de sololeiding op. Met alle punten verdeeld is het Willem die nu alleen aan de leiding gaat met 288 punten. Lex Peters is tweede met 284 punten. Jan Frensch is derde met 229 punten, nipt voor Ronald Lenters met 228. Mark Jobst is ook in het kampioenschap goed bezig: vijfde met 221 punten. Kan Dennis de Groot voorin het kampioenschap meedoen? De ex-kampioen (2013) heeft de snelheid, maar natuurlijk ook twee ‘nullen’ als schrapresultaat, waardoor er bij hem effectief één keer punten weggestreept worden. Iedereen voor hem in het kampioenschap zal driemaal punten verliezen. Maar, het is Arjen Heeck in 2014 ook gelukt met wat ‘nullen’ de titel binnen te slepen, toen ten koste van Willem Vriend die destijds 77 punten verloor. Dennis is nu zesde met 205 punten. Net zoveel als Danny Lammers op plaats zeven, maar Dennis won een race.
Het volgende evenement zal in Assen plaatsvinden, op 5 juli al, slechts drieënhalve week wachten.
