Verslag Event 5️⃣ Zandvoort 0️⃣6️⃣0️⃣8️⃣1️⃣7️⃣ met YouTube PlayList van RaceEvent 5!
Ronald Lenters toonde zich bij de DNRT races op het TT Circuit van Assen onverslaanbaar en pakte daar alle drie de raceoverwinningen en daarmee de overwinning in het evenement. Zijn doelstelling voor het optreden bij het DNRT SuperRaceWeekeind is duidelijk: “Assen was lekker, nu ga ik proberen te winnen in Zandvoort,” zo zegt hij in de ochtend van 6 augustus. Het weer zit al mee. Op de donderdag was er nog sprake van een kleine storm met flinke windstoten afgewisseld met nattigheid, maar naar mate het weekeind vorderde werd het weer beter. De zondag brengt precies dat: zon. Af en toe een verfrissend briesje, maar het wordt nooit echt heet.
Het markeert het vijfde evenement in de Plusprint.be Westfield Cup. Aan het begin van het jaar is er de sponsorloting geweest. Dat gebeurt volledig eerlijk, onpartijdig en zonder beïnvloeding van buitenaf. Zo kan het dus komen dat easyWash van Jan Frensch de evenementsponsor is en dat ANAC Carwash van Lex Peters optreedt als podiumsponsor.
Willem Berendse en Ron Plekkringa doen een wisseltruc. Willem zal starten in de blauwe #61 van Ron en Ron zal aantreden in de #64 van Willem. Bij beide rijders bestaat het vermoeden dat de auto van Ron enkele problemen herbergt. Het wisselen van auto maakt het mogelijk voor Ron om te rijden in de probleemvrije #64 en Willem kan zo kijken, voelen en proberen of hij iets kan ontdekken aan de #61 wat het gebrek aan snelheid kan verklaren.
Net als bij de voorgaande evenementen onder de DNRT vlag is er ook deze keer geen tijdtraining en gaan de rijders, samen met een veld van tien Vrije Formule auto’s, de tijdtraining in. Willem Vriend is de eerste die zijn wielen op het Zandvoortse asfalt zet, gevolgd door Ronald Lenters. De tweede notitie die racereporter Ivan Kok maakt is ook voor Willem: hij blokkeert zijn voorwiel bij het aanremmen voor de Tarzanbocht, maar enkele ronden later haalt hij op het rechte stuk één der Vrije Formule’s in. Daryl Romijn is wederom de aangewezen persoon om de equipe, die hij met Koen Joustra vormt, te vertegenwoordigen. Hem overkomt wat tijdens deze dag vaker zal voorkomen: het blokkeren van een voorwiel bij het aanremmen van de eerste bocht op het circuit. Hierdoor mist Daryl wel het aansnijpunt aan de binnenkant, maar hij kan zijn weg vervolgen. John Pronk tekent voor het laatste wapenfeit van de sessie als hij Willem Berendse inhaalt. Dennis de Groot klokt de snelste tijd met een indrukwekkende 1:57.141. Lex Peters wordt tweede voor Ronald Lenters en Willem Vriend. Mies van Grunsven pakt plek vijf en Yves Deplus maakt de top zes vol.
Voor Rainer von Klier was het een leermoment, deze sessie: “De bandenspanning was te laag,” zo vertelt hij nadat hij zichzelf op plek acht terugvind. “Daarnaast was het een probleem met de koppeling.” Yves Deplus is wel tevreden. “Ik heb een nieuw persoonlijk record neergezet,” zegt hij, “een 1:58.4.” John Pronk kijkt naar de Formule Vau auto’s die inmiddels hun rondjes draaien en vraagt zich hardop af: “Waarom rijden de Formuleauto’s bij ons en niet bij deze jongens mee?” Het liep bij Jan Frensch niet lekker: “Mijn laptimer werkte niet, daardoor had ik geen referentie, ik ben ook eigenlijk meer een racer dan een kwalificatierijder. Ik ben wel blij met drie races in een evenement.” Bij Mies van Grunsven heerst ook tevredenheid: “Ik reed mijn eerste 1:57 ooit. En,” zo kan hij zijn concurrentie al verontrusten, “er zit meer in want de afstelling van de auto is nog niet optimaal.”
Voor kampioenschapsleider Willem Vriend loopt het anders. “Nee,” zegt Willem desgevraagd, “dit is geen strategie, het moet gewoon sneller.” Mark Jobst ontpopt zich meer als een snelle en betrouwbare rijder. “Het was wennen,” zegt hij, “Ik ben rustig de ronden gaan opbouwen, maar net toen ik er echt voor wilde gaan lag er een oliespoor in de Renaultbocht. Voor de race zit er meer in, ik begin waar ik normaal gesproken altijd start. Ik bevind me in leuk gezelschap.” Bij Twan van der Wouw gaat het ook nog niet volgens plan. Met enige jetlag zit hij in de auto. “Ik heb als doel de top tien van het kampioenschap en omdat ik er in Dijon niet bij was mag ik deze races niet missen. Maar het gaat nog niet echt lekker.” Bij Frank Hoekstra loopt het “beroerd.” Frank zette zijn snelste tijd al in de eerste ronde neer, “Daarna had ik problemen met het koppelingspedaal dat bleef hangen en een bevestigingsbout van het stuurhuis was afgebroken.”
De kopstart bij de eerste race is voor Dennis de Groot, de beste start is verreweg voor Mark Jobst. Twan van der Wouw zag iemand achter zich snel vertrekken en denkt aan John Pronk. Hans Wellink is er zeker van: “Mark Jobst maakte een valse start.” Ook goed weg, maar zeker niet met een valse start is Luc Brandts. Hij glimlacht even, “starten kan ik wel,” zegt hij na de race. Als het veld door de Hugenholtzbocht rijdt gaat Mies van Grunsven iets te enthousiast op het gas en spint. Gelukkig kan hij zijn weg vervolgen en gaat hij in de achtervolging op het veld. Hij zal nog met een indrukwekkende inhaalrace komen. Na de eerste ronde probeert Frank Hoekstra Twan in te halen. Hij glijdt bij de uitremactie bij de Tarzanbocht iets door, maar weet wel voorbij de “mooiste auto in het veld” te komen. Dennis de Groot en Ronald Lenters liggen dicht bij elkaar. Op het rechte stuk komt Ronald uit de slipstream van Dennis. Dennis probeert de binnenzijde bij de Tarzanbocht dicht te houden, maar zo opent hij wel de deur aan de buitenzijde van de bocht. De enige optie die Ronald overheeft die hem plaatswinst zal opleveren is doorzetten en zo buitenom voorbij Dennis te gaan; een gewaagde optie, maar wel één die slaagt. Achter hen blokkeert Lex Peters zijn rechtervoorwiel, daardoor komt hij iets te ver naar buiten. Willem Vriend wil de #3 binnendoor passeren, maar Lex weet nog net voor te blijven. Een schrijver probeert om variatie in zijn woordkeuze te vinden; niet te vaak dezelfde woorden gebruiken. Lex Peters maakt het een lastige taak: In de derde ronde, zojuist vermeld, vierde ronde én de vijfde ronde blokkeert hij zijn rechter voorwiel. In de vierde ronde geeft het Willem Vriend de gelegenheid dichterbij te komen, in de vijfde is het Lex zelf die de afstand naar Dennis de Groot op plek twee weet te verkleinen. In het middenveld waagt Yves Deplus een poging bij Mark Jobst, maar hij is daar niet succesvol in, tenminste niet bij de Tarzanbocht. Op kop is het een groep van vijf rijders: Ronald Lenters, dicht gevolgd door Dennis de Groot, daarachter Lex Peters en Willem Vriend. Op plek vijf rijdt Jan Frensch die zijn woorden van na de kwalificatie helemaal waar maakt. Dan is er een klein gat naar Rainer von Klier. Mark Jobst heeft inmiddels in Hans Wellink een nieuwe sparringpartner gevonden.
In de zevende ronde is het Lex eindelijk gelukt een weg langs de auto van Dennis te vinden en kan hij de tweede plek overnemen. Tenminste… dat is zijn plan. Voor Frank Hoekstra betekent deze ronde de laatste. Hij komt langzaam over het rechte stuk en door de Tarzanbocht gereden en gaat voor iedereen aan de kant. Hij maakt niet mee dat Lex ergens op het circuit misschakelt en zo plaatsen verliest en weer op de vierde plek moet aansluiten. “De auto stottert enorm. Het ene moment ging het goed, het volgende minder. Tot dat het misging reed ik juist prima, een nieuw persoonlijk record,” zegt Frank terwijl hij verwoed op zoek is naar de oorzaak. Als hij naar de baan zou kijken, zou hij zien hoe Mark Jobst Hans Wellink uitremt en hoe John Pronk erg laat remt en ook maar nipt voldoende snelheid verliest om niet de achterzijde van de auto van Twan te raken. Lex is inmiddels begonnen aan een nieuw mars naar voren, hij weet in de achtste ronde Willem Vriend te passeren en bij het beginnen van de negende remt hij heel laat, komt daarmee erg dicht bij Dennis maar ook te ver om de bocht nog op de beste manier te ronden. Willem zegt ‘dank je wel’ en herovert de derde plek weer binnendoor. De laatste ronde loopt: Ronald verdedigde de binnenste lijn tegen de aanvallende Dennis de Groot. Daardoor wordt Dennis naar buiten gedwongen en daarmee verliest hij veel snelheid en veel plaatsen. Zo wint Ronald voor Willem Vriend en Lex Peters. Jan Frensch wordt vierde voor Dennis en Rainer von Klier. Zoals altijd toont de Plusprint.be Westfield Cup een competitieve klasse te zijn. Ronald heeft 0.7 seconde voorsprong op Willem, Lex zit op 0.088 seconden van Willem en heeft op zijn beurt 0.5 voorsprong op Jan. En met betrekking tot de start van Mark Jobst; het lijkt erop dat hij een Valtteri Bottas start gemaakt heeft, want er wordt door de wedstrijdleiding geen enkele melding gemaakt van een valse start van welke rijder ook.
De wissel bij Willem Berendse en Ron Plekkringa lijkt te werken want Ron staat nu op plaats zestien, Willem kwam niet verder dan P19. Toch is dat niet het hele verhaal. Willem legt uit: “Bij de tijdwaarneming heeft men de namen wel omgewisseld, dus ik naar #61 en Ron naar #64, maar de computer niet verteld dat de transpondernummers ook mee gewisseld moesten worden.” Vandaar dat de naam Ron Plekkringa wel op plek 14 staat en Willem op 17, maar ze zijn echter andersom gefinished. Zover kwam Patrick Boxem niet: “Net als in de kwalificatie,” zet Patrick, “de motor houdt in bij 3000 toeren. We gaan nu de brandstofpomp vervangen en de injectoren eens goed schoonmaken. Hopelijk lost dat het probleem op.” Lex Peters had geen saaie race: “Ik hield de auto drie keer in de Tarzanbocht uit de vangrail. Misschien staat de rembalans niet goed,” vraagt hij zich af. Na gelijksoortige technische problemen bij Frank Hoekstra en Patrick Boxem heeft ook Mark Jobst gremlins in zijn auto. Michaël Spronkers van RAEK Racing licht toe: “De auto houdt in.” Dat klinkt inmiddels bekend. Arjen Heeck wint de prijs bij de monteurs en heeft als eerste van de drie het probleem met zijn auto opgelost. Arjen legt uit, “Er zat een zekering los in de houder. Daardoor maakte hij wel-niet-wel-niet contact, waardoor de auto inhield. Bij elke keer kwam er een vonkje, met hitte tot gevolg. Daardoor smolt het plastic van de zekering waardoor er helemaal geen contact meer gemaakt kon worden. Dat is nu gerepareerd.”
Vanaf de eerste startpositie is het Ronald Lenters die als eerste weg is. Willem Vriend en Lex Peters razen dicht naast elkaar naar de Tarzanbocht. Yves Deplus blokkeert zijn voorwielen bij het aanremmen van diezelfde bocht. Na één ronde kijkt Lex bij Ronald naar inhaalmogelijkheden, hij komt vanuit de slipstream, maar plaats geen aanval. Twan van der Wouw heeft inmiddels een duel met Yves. Lex heeft weer een momentje van onenigheid met de versnellingsbak van zijn auto en schakelt mis. Het kost hem twee plaatsen en brengt Dennis naar de tweede plaats. Het is voor Dennis helaas het laatste moment dat hij kan genieten. Niet veel later geeft zijn motor de geest en kan hij inpakken. Daardoor verplaatst de strijd om plek twee naar Lex Peters en Willem Vriend. Hans Wellink, Yves Deplus en Twan van der Wouw rijden naast elkaar naar de Tarzanbocht, Hans rijdt de meest buitenste lijn en pakt zo beide rijders in één vloeiende beweging. Als één aaneengesloten lint rijden de deelnemers aan de Plusprint.be Westfield Cup over het rechte stuk. Daryl Romijn, Willem Berendse en Luc Brandts houden zich hier niet aan en rijden naast elkaar, gelijk aan Hans, Yves en Twan. Willem remt iets eerder dan normaal, daarop moet Luc snel reageren om de achterzijde te ontwijken. Lex Peters ziet een optie om langs Ronald te komen, remt hem uit maar ook zichzelf, zoals Murray Walker dat ooit zo mooi zei. Lex gaat wijd en zie, daar glipt Willem weer binnendoor. Ook Mark Jobst en Yves Deplus zijn in duel.
Ronde zeven: Ronald Lenters en Lex Peters rijden nog steeds dicht bij elkaar, Lex half naast Ronald maar aan de buitenzijde van de baan, de langere route. Lex probeert Ronald uit te remmen, maar de extra meters die Lex moet afleggen zorgen ervoor dat Ronald de leiding behoudt. Daryl Romijn blokkeert zijn rechtervoorwiel als hij voor de Tarzanbocht aanremt. Lex blijft aansluiting houden, maar neemt een ronde rust voor hij een nieuwe poging waagt: wederom tracht hij Ronald aan de buitenzijde van de Tarzanbocht uit te remmen, maar Ronald geeft geen krimp en blijft leider. John Pronk weet zijn spin in de S-Bocht niet onopgemerkt, de Plusprint.be Westfield Cup fotografe heeft zijn 180 graden draai feilloos op beeld vastgelegd. Willem Vriend ziet zijn kampioenschapsleiding ernstig bedreigd worden en waagt een ultieme poging om dichter bij Lex te komen. Het effect is alleen dat hij te wijd gaat en Rainer von Klier hem kan passeren. Ook Yves Deplus blokkeert zijn voorwiel en gaat wijd, maar bij hem blijft het verlies beperkt tot een beetje tijd. Voor Frank Hoekstra blijken zijn problemen niet verholpen, hij komt wederom de pits in. “Het is hetzelfde probleem,” zegt hij, “ik reed wel weer een nieuw Persoonlijk Record, maar ik kan niet ontdekken waar het in zit.” Het Circuit Zandvoort is 4307 meter lang, minus de Tarzanbocht heeft Willem dus nog een kleine 4200 meter om de derde plek te heroveren. Het lukt hem, nipt. Ronald Lenters wint voor Lex Peters met de minieme voorsprong van 0.4 seconden. Willem Vriend pakt met een uiterste krachtsinspanning plek drie, slechts 0.056 voor Rainer von Klier. Martin Born en zijn team mogen trots zijn, de complete top vier is voor MB Motorsport. Mies van Grunsven wordt vijfde en Jan Frensch pakt plek zes.
“Vijf races op een rij gewonnen,” glundert Ronald, “laten we er zes van maken.” Lex heeft daar andere plannen over: “Ik schakelde mis, maar kon wel weer naar voren rijden. Maar ik kwam Ronald niet voorbij.” Hayley Lazell is weer eens van de partij, zij het nog steeds moeizaam. Maar haar scherpe blik is nog steeds zo fit als altijd. Zij bekeek de ronden van protegé Daryl Romijn aandachtig en ziet progressie. “Hayley is trots,” constateert Daryl, “dan valt daar niets meer aan toe te voegen.” Frank Hoekstra viel in de tweede race uit, maar ook Patrick Boxem kampt nog met problemen. Ook bij hem is euvel niet verholpen. Frank heeft intussen besloten om niet van start te gaan in de derde race, Patrick zoekt nog verder naar de oorzaak van zijn probleem. Erik Houtman begint weer op stoom te komen: “Het gaat net zoals in Assen, ik kan bijblijven en het gaat steeds beter. Ik moet gewoon vertrouwen kweken.”
Zonder Frank Hoekstra (technische gremlins die onvindbaar lijken) en Dennis de Groot (motorpech) gaat de derde manche van start. Ditmaal mogen de rijders twaalf ronden afleggen, in tegenstelling tot de eerste twee races waarbij de vlag na tien omlopen viel. Ronald Lenters heeft wederom de kopstart. Hans Wellink heeft een avontuurlijke route door de Tarzanbocht, het laatste deel gaat via de grindbak, maar Hans kan zijn weg vervolgen. Ronald leidt, met Lex Peters in achtervolging. Willem Vriend en Rainer von Klier strijden naast elkaar om plek drie. Dat blijven ze doen, in de derde ronde is het Rainer die zijn neus net voor die van Willem heeft. Mark Jobst en Eric Janssen rijden zij aan zij van de Tarzanbocht naar de Gerlachbocht. Mark heeft de positie in handen, maar Eric verremt zich even later bij de Tarzanbocht naast de #75 van Mark en ze rijden weer naast elkaar door de bocht. De Plusprint.be Westfield biedt spanning en sensatie, voor-, midden- en achterin het veld. Willem Vriend blokkeert zijn voorwiel bij het aanremmen van de Tarzanbocht, maar hij redt de bocht wel. John Pronk overkomt hetzelfde, met een gelijk gevolg. Ook Daryl Romijn gebeurt het en ook hij rondt de bocht correct. Yves Deplus zou hetzelfde zijn overkomen, maar hij buigt af naar de pitstraat: “remproblemen. Die had ik in race twee ook, maar er is niet omheen te rijden.” Ronald Lenters voelt inmiddels de hete lucht van zijn achtervolgers Lex Peters en Willem Vriend in zijn nek, bijna letterlijk want zowel Lex als Willem blokkeren hun wielen flink bij het aanremmen van de Tarzanbocht; vanuit onze natuurkunde weten we dat frictie hitte veroorzaakt… Lex behoudt de aansluiting met Ronald, maar Willem verliest drie plekken. Die aansluiting van Lex is belangrijk, want hierdoor lukt het hem om naast Ronald te komen, ze gaan zij aan zij door de Tarzanbocht! Daryl Romijn redt dat niet. Hij blokkeert wederom zijn rechtervoorwiel, maar ditmaal spint hij ook. Het kost hem even tijd, maar hij kan zijn weg vervolgen zonder positieverlies. Ronald heeft de eerste aanval van Lex afgeslagen, maar dat houdt Lex niet tegen. Wederom remt hij Ronald uit en gaat buitenom de Tarzanbocht voorbij aan de #77. Daryl wordt ook weer opgeschreven, hij blokkeert andermaal maar hij kan nu wel door.
Ook Willem Vriend heeft, de volgende ronde, weer een stilstaand wiel, hij probeert het in de vorige ronde verloren terrein goed te maken. Het lukt hem aardig want in de tiende ronde hebben we volop actie: Ronald en Rainer verdedigen de binnenlijn want Lex en Willem openen de aanval via de buitenkant. Zowel Lex als Willem blokkeren daarbij (weer) hun voorwielen maar geen van beiden boekt positiewinst.
Lex weet op een snellere manier uit de Bos-uit bocht te komen en maakt gretig gebruik van de slipstream van de auto van Ronald. Zo kan Lex iets naar links waarbij Ronald naar rechts gaat. Deze ronde is Lex wel succesvol om voor Ronald te komen, maar helaas voor hem is het slechts tot de Tarzanbocht. Daar gaat Lex wijd en kan Ronald weer op kop verder rijden. Jan Frensch en Mark Jobst hebben hun eigen duel, dat door Mark gewonnen wordt. Het viervoudige duel om plaats één tussen Ronald, Lex, Rainer en Willem wordt meer een gevecht tussen twee sets auto’s. Er is even een klein gaatje ontstaan tussen Ronald en Lex enerzijds en Rainer en Willem anderzijds. Jan Frensch heeft inmiddels Hans Wellink aan zijn achterzijde. Hans probeert Jan buitenom in de Tarzanbocht in te halen en weet daadwerkelijk naast de #78 te komen. Jan laat hem echter onvoldoende ruimte en druk Hans daarmee in het grind. Hans kan verder, maar verliest wel tijd. Hoewel hij er nog alles aan doet lukt het Lex niet om Ronald te verslaan, de #77 tikt 0.3 seconde eerder aan op start-finish. Rainer von Klier komt in totaal 0.724 seconde tekort om zich winnaar te kunnen noemen, hij wordt derde. Willem Vriend wordt vierde voor Mies van Grunsven, Mark Jobst, Eric Janssen, Jan Frensch en Hans Wellink. Hoewel… De wedstrijdleiding vond de actie Jan Frensch richting Hans Wellink niet netjes en ‘beloond’ het met tien seconden straf, waardoor Jan terugzakt naar de 11e positie. Maar ook Willem Vriend heeft tien tellen bij zijn totaaltijd gekregen. “Een Vrije Formule wilde me buitenom voorbij bij het uitkomen van de Tarzanbocht, daarbij kwam hij in het grind,” zo legt Willem uit. Hierdoor zakt Willem terug naar plek 7. Hoe beviel het experiment van Ron Plekkringa en Willem Berendse? Ron vertelt het: “Willem ging goed in mijn auto, hij reed zelfs een 1:59, dus ik denk dat het toch in mij zelf zit.”
Drie races, alle drie een overwinning voor Ronald Lenters. Het is duidelijk dat ook dit evenement door hem gewonnen is. Maar wie wordt er tweede? Voor Lex Peters wordt het makkelijker gemaakt, de straf van Willem Vriend verzekert hem van plek twee. Willem wordt derde. Rainer von Klier maakt het succes voor MB Motorsport compleet, hij wordt vierde. Mies van Grunsven is compleet hersteld van zijn spin in de eerste race en pakt de vijfde plaats en wordt ook verkozen tot Driver of the Day. Jan Frensch wordt alsnog zesde.
En dan het kampioenschap. Voordat de drie slechtste resultaten geschrapt worden heeft Willem een voorsprong van vijf punten op Lex Peters en een comfortabele 24 punten meer dan Ronald Lenters… maar dan komt de pen die gaat schrappen. En dan blijkt Willem nog slechts vier puntjes meer te hebben dan Ronald en is het Lex op plek drie. Jan Frensch ligt op plek vier voor Rainer von Klier en Eric Janssen. Het volgende evenement op de kalender is wederom op Circuit Zandvoort, op 23 september.
